Inchecken
- Ron Jansen
- 28 jun
- 2 minuten om te lezen
‘Mag ik uw vervoersbewijs even zien?’
De conducteur kijkt naar de jongeman schuin tegenover me. Voorover gedoken in zijn
capuchon kijkt deze op zijn mobiel. Hij reageert niet. Typisch zo’n figuur die je op tv ziet als er relletjes zijn. Helemaal in het zwart, pet onder een hoody. Ik krijg een naar voorgevoel. Of heb ik hier te maken met mijn vooroordelen?
Terwijl de trein begint af te remmen tikt de conducteur de jongen op de schouder. Deze kijkt verschrikt op en haalt een oortje uit zijn capuchon.

‘Je vervoersbewijs, alsjeblieft!’ herhaalt de conducteur. De jongen grijpt in zijn binnenzak en haalt zijn OV-pas eruit. De conducteur houdt hem tegen zijn kaartlezer.
‘Helemaal goed, dank je wel,’ zegt hij als hij hem teruggeeft.
Ik geef mijn kaart aan en ook deze wordt bij de lezer gehouden. De trein rijdt ondertussen het station in.
‘Sorry meneer, maar u heeft niet ingecheckt.’
Niet ingecheckt? Tuurlijk heb ik ingecheckt. Ik ben geen zwartrijder, zou ik ook niet willen.
‘Misschien heeft u bij de verkeerde vervoerder ingecheckt.’
De conducteur kijkt me begripvol aan, terwijl de trein langzaam tot stilstand komt.
‘Ik kom zo bij u terug.’
Heb ik inderdaad de verkeerde paal gebruikt? Ben ik zo dom? En terwijl ik in gedachten naar mijn pasje kijk, gebeurt het razendsnel.
Als de deuren opengaan, springt de jongen op, grist mijn pasje uit mijn handen en rent de trein uit. Voor ik het in de gaten heb, zie ik hem naar de uitgang van het station rennen. Ik zucht en kijk naar mijn lege handen. Dat heb ik weer. Hoe vertel ik dit zo aan die conducteur?
Als met een minuut vertraging het fluitje klinkt, ploft tot mijn verbazing de jongeman hijgend weer tegenover me neer. Maar voor ik wat kan zeggen staat de conducteur weer voor me.
‘U heeft keurig ingecheckt, hoor meneer, kijkt u eens, hier is uw pas. Goedemiddag.’
Met een knipoog naar de jongen loopt hij het gangpad in. Ik kijk hem verbaasd na en daarna naar de jongen.
‘Goeie gast, die pik!’ zegt hij. Dan doet hij zijn oortje weer in en duikt weg in zijn hoody.
Ik schud vol verbazing mijn hoofd als ik realiseer wat er is gebeurd. Ik ken trouwens nog een pik, die een goeie gast is.



Opmerkingen